Ε’ Ο Διάβολος και η Αμαρτία

 

1. Όποιος αγωνίζεται πνευματικά, πολεμάει, πολεμάει τον εχθρό διάβολο και ταυτόχρονα πολεμιέται από αυτόν. Αυτός που θα νικήσει τον νοητό εχθρό, στεφανώνεται από τον Χριστό.
2. Τόσα χρόνια πέρασαν και ο διάβολος δεν μετανόησε. Χειρότερος γίνεται και προσπαθεί τώρα να πάρει όλον τον κόσμο με το μέρος του.
3. Πόσες φορές ο διάβολος τύλιξε με την ουρά του όλη την γή! Δεν τον αφήνει όμως ο Θεός, του χαλάει συνέχεια όλα του τα σχέδια.
4. Το σχέδιο του Θεού είναι να χρησιμοποιεί το κακό που πάει να κάνει ο διάβολος, να καταλήγει τελικά σε καλό.
5. Οι άνθρωποι εύκολα επηρεάζονται στο κακό. Ενώ στο βάθος αναγνωρίζουν το καλό, όμως εύκολα παρασύρονται από το κακό, γιατί εκεί κανοναρχεί το ταγκαλάκι (ο διάβολος).
6. Αφήνει ο Θεός τον διάβολο να μας πειράζει για να αγωνισθεί ο άνθρωπος. Χωρίς αγώνα δεν γίνεται τίποτα. Αν δεν μας πείραζε ο διάβολος, μπορεί να νομίζαμε ότι είμαστε Άγιοι.
7. Επιτρέπει ο Θεός στον διάβολο να μας χτυπάει με κακία, γιατί με το χτύπημα μου μας κάνει, διώχνει τις σκόνες από την σκονισμένη ψυχή μας.
8. Το κακό βρίσκεται μέσα στην ψυχή του ανθρώπου, στα πάθη του. Εμείς οι Χριστιανοί χτυπάμε το κακό στη ρίζα του. Χτυπάμε τα πάθη μας. Αν ο άνθρωπος έχει καθαριστεί από τα πάθη του (από την κακία που έχει μέσα του) και έχει γεμίσει με καλοσύνη και αγάπη την καρδιά του, τότε ξεπερνά κάθε εμπόδιο και γίνεται παρηγοριά και ανακούφιση και για τους συνανθρώπους του.
9. Για να ασχοληθεί κανείς με το ακαλλιέργητο χωράφι της ψυχής του, χρειάζεται πολλή θέληση, μεγάλος αγώνας και τεράστια υπομονή, για να ξεριζώσει όλα τα αγκάθια των παθών της και να φυτέψει στη θέση τους τις αντίστοιχες αρετές.
10. Ο άνθρωπος όταν καταπιάνεται με πολλά θέματα και έχει πολλές βιοτικές μέριμνες, είναι φυσικό η καρδιά του να τρέχει συνέχεια πίσω από όλα αυτά, εκτός από τα πνευματικά.
11. Και την κόλαση ο Θεός από αγάπη την επέτρεψε. Να πάει ο αμαρτωλός με τους όμοιούς του να παρηγοριέται. Γιατί αυτούς και στον Παράδεισο να τους έβαζε ο Θεός, πάλι θα υπέφεραν.
12. Εμείς οι Χριστιανοί δεν συνεργαζόμαστε με τον διάβολο, αλλά τον πολεμάμε νύχτα-μέρα.
13. Να κλαίμε για τις αμαρτίες μας ελπίζοντας πάντοτε στην αγάπη και στο έλεος του Θεού. Να εξετάζουμε συνεχώς τον εαυτό μας, να μετανοούμε για τις αμαρτίες μας και να φοβόμαστε τις αδυναμίες μας. Να μην χάνουμε όμως την ελπίδα της σωτηρίας μας.
14. Μην περιορίζετε μόνο την προσευχή σας στα λόγια, κάνετε ολόκληρη την ζωή σας μια προσευχή στο Θεό.