Δ. Η Πνευματική Ζωή και η Εξομολόγηση

 

 
  1. Ο άνθρωπος που φεύγει μακριά από τον Θεό, κάνει πολύ μεγάλο κακό στον εαυτό του.
  2. Όταν ο άνθρωπος δεν παρακολουθεί τον εαυτό του και δεν ξεσκονίζει την συνείδησή του, η συνείδησή του πιάνει σιγά-σιγά πουρί και γίνεται αναίσθητος. Αμαρτάνει και είναι σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
  3. Με την εξομολόγηση ο άνθρωπος πετάει από μέσα του ότι άχρηστο έχει και καρποφορεί πνευματικά.
  4. Από την στιγμή που ο άνθρωπος δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα, απομονώνεται από τον Θεό και την Θεία Χάρι. Μπαίνει μόνωση ανάμεσα στον άνθρωπο και στον Θεό. Είναι σαν να χτίζεις έναν τοίχο και να χωρίζεις τον εαυτό σου από τον Θεό, οπότε κόβεις κάθε σχέση μαζί του.
  5. Άλλο ευλάβεια και άλλο ευσέβεια. Η μεν ευλάβεια έχει Θεία Χάρη, η δε ευσέβεια έχει ανθρώπινο μυαλό.
  6. Αλίμονο σ’ αυτούς που έχουν πολλή υπερηφάνεια και δεν πέφτουν καμμιά φορά σ’ αυτή την ζωή για να ταπεινωθούν. Όταν η ανθρώπινη υπερηφάνεια ξεπεράσει τα όρια, γίνεται μετά δαιμονική υπερηφάνεια.
  7. Ο άνθρωπος που δίνει ολόκληρη την καρδιά του στον Χριστό και αφήνεται με εμπιστοσύνη σε έμπειρο πνευματικό, εύκολα απεκδύεται τον παλαιό άνθρωπο.
  8. Πριν την εξομολόγηση υπάρχει ομίχλη, βλέπει κανείς θαμπά και δικαιολογεί τα σφάλματά του. Γιατί ο νους όταν είναι σκοτισμένος από τις αμαρτίες δεν βλέπει καθαρά. Με την εξομολόγηση φεύγει η ομίχλη και καθαρίζει ο ορίζοντας.
  9. Μετά την εξομολόγηση σβήνουν όλα τα παλιά αμαρτήματα. Ανοίγουν νέα τετράδια, χάνονται η ταραχή, η αγριάδα, το άγχος και έρχονται η γαλήνη και η ηρεμία.
  10. Η ψυχή του ανθρώπου έχει ατελείωτη εργασία. Όσο καθαρίζουν τα μάτια της ψυχής με την μετάνοια και την εξομολόγηση τόσο ο άνθρωπος ταπεινώνεται και ζητάει το έλεος του Θεού.
  11. Χωρίς την συγχωρητική ευχή του Πνευματικού, θα έχει συνέχεια πτώσεις ο άνθρωπος, γιατί δεν χάνει τα δικαιώματά του ο διάβολος. Με την συγχωρητική ευχή, κόβονται τα δικαιώματα του διαβόλου, οι επιδράσεις του, ο άνθρωπος βοηθιέται και μπορεί να αγωνιστεί να απαλλαγεί από τα πάθη του.
  12. Σ’ έναν που εξομολογείται καθαρά, και με το φτυάρι να του ρίχνουν τα μάγια, δεν τον πιάνουν. Γιατί όταν εξομολογείται και έχει καθαρή καρδιά, δεν μπορούν οι μάγοι να συνεργαστούν με τον διάβολο για να τον βλάψουν. Τον προστατεύει η Θεία Χάρις.
  13. Εκείνοι που εμπιστεύονται τον εαυτό τους στον Πνευματικό, βαδίζουν με σιγουριά, γιατί είναι φορτωμένοι στις πλάτες του και ξεκούραστα φθάνουν στον Παράδεισο.
  14. Στην πνευματική ζωή δεν υπάρχει μία συνταγή, ένας κανόνας. Η κάθε ψυχή έχει την δική της μοναδικότητα, ποιότητα και δεκτικότητα. Να μη θέλουμε να βάλουμε όλον τον κόσμο στο δικό μας καλούπι.
  15. Μετά την εξομολόγηση δεν πρέπει κανείς να σκαλίζει τα παλιά του αμαρτήματα και ιδίως τα σαρκικά.
  16. Ο Πνευματικός πρέπει να έρχεται στη θέση κάθε εξομολογούμενου, να ζει τον πόνο του. Σήμερα οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από πολλή βοήθεια και στήριξη πνευματική.
  17. Οι άνθρωποι δεν είναι καλό να αλλάζουν συνέχεια Πνευματικούς. Όπως ένα φυτό που το μεταφυτεύουμε συνέχεια, έτσι και οι άνθρωποι που αλλάζουν συνέχεια Πνευματικούς δεν βγάζουν πνευματικές ρίζες και στο τέλος ξεραίνονται.
  18. Χωρίς καλούς πνευματικούς αδειάζουν οι Εκκλησίες και γεμίζουν τα ψυχιατρεία.
  19. Όταν ο άνθρωπος κάνει το θέλημα του Θεού, τότε συγγενεύει με τον Θεό και δέχεται συνέχεια βοήθεια από την Θεία Χάρη.
  20. Ο άνθρωπος που έχει αγιότητα, όπου κι αν βρεθεί επηρεάζει προς το καλό όσους βρεθούν κοντά του.
  21. Όσο ζει ο άνθρωπος έχει δικαίωμα να δίνει πνευματικές εξετάσεις. Μεταξεταστέος δεν υπάρχει. Ας αγωνιστούμε λοιπόν με φιλότιμο να πιάσουμε την πνευματική βάση, να περάσουμε στον παράδεισο.
  22. Η μετάνοια είναι ένα εργόχειρο που δεν τελειώνει ποτέ. Μη θεωρείτε σπατάλη χρόνου την πνευματική εργασία που κάνετε στον εαυτό σας.
  23. Όταν ο άνθρωπος προσεύχεται πρέπει να αισθάνεται ότι είναι μικρό παιδί και ο Θεός ο στοργικός πατέρας που ότι και να του γυρέψει θα του το δώσει ο καλός Θεός εάν είναι προς όφελός του.
  24. Η προσευχή που δεν γίνεται με την καρδιά, είναι για τον λογισμό μας μόνο και δεν πάει παραπέρα.
  25. Η προσευχή για να ακουστεί από τον Θεό πρέπει να γίνεται με ταπείνωση, με συναίσθηση βαθειά της αμαρτωλότητάς μας και να είναι καρδιακή. Ο Θεός ακούει πάντοτε την προσευχή του ταπεινού ανθρώπου.
  26. Η ψυχή δεν κουράζεται με την προσευχή, αλλά ξεκουράζεται όταν ομιλεί με τον Θεό. Αυτό είναι το φυσικό της, να βρίσκεται κοντά στον Θεό.
  27. Για να προσευχηθούμε με την καρδιά για τον συνάνθρωπό μας, πρέπει να τον αγαπήσουμε, να τον πονέσουμε. Να βγούμε σιγά-σιγά από τον εαυτό μας και ν’ αρχίσουμε ν’ αγαπάμε και να πονάμε τους συνανθρώπους μας εάν θέλουμε η προσευχή μας να γίνει καρδιακή. Να κάνουμε τον πόνο του, δικό μας πόνο.
  28. Τραβάτε συνέχεια κομποσχοίνι να πάρει μπρός η μηχανή, να ξεπαγώσουν τα πνευματικά λάδια, να δουλεύει μόνη της η καρδιά στην ευχή.
  29. Ο ύπνος μετά την δύση του ήλιου πολύ ωφελεί το σώμα. Αλλά και η αγρυπνία μετά την δύση του ήλιου πολύ βοηθάει την ψυχή.
  30. Ανάλογα με την θυσία και την προσευχή που κάνει ο κάθε άνθρωπος για τον εαυτό του ή για τον συνάνθρωπό του, θα δεχθεί και την εξ ύψους θεία βοήθεια.
  31. Ο ταπεινός άνθρωπος, επειδή δεν έχει θέλημα και εγωισμό, δέχεται τον θείο φωτισμό. Επειδή δέχεται ταπεινά και συμβουλές, γίνεται και φιλόσοφος.
  32. Ανώτερη αγάπη έχει ο άνθρωπος που σηκώνει ταπεινά το σφάλμα του συνανθρώπου του, παρά εκείνος που σηκώνει τον βαρύ τουρβά του συνοδοιπόρου του.
  33. Δεν πρέπει να κρίνουμε ούτε να κατακρίνουμε, αλλά να βλέπουμε τον συνάνθρωπό μας με συμπάθεια, για να μας σκεπάζει κι εμάς ο Θεός.
  34. Ο άνθρωπος που σου ζητάει συγχώρεση όταν σφάλλει, να τον συγχωρείς κάθε φορά που σφάλλει, με καλοσύνη και να τον αγαπάς.
  35. Όποιος κρατάει το θέλημά του, διώχνει το θέλημα του Θεού και εμποδίζει την Θεία Χάρη. Όσο αποφεύγει κανείς την ανθρώπινη παρηγοριά, τόσο τον πλησιάζει η θεία παρηγοριά.
  36. Είτε καθρέφτης είναι κανείς είτε καπάκι από κονσερβοκούτι, εάν δεν πέσουν οι ηλιακές ακτίνες, δεν λαμποκοπάει.
  37. Μην στεναχωριέστε για τα κληρονομικά σας ελαττώματα, αλλά ούτε και να καμαρώνετε για τις κληρονομικές σας αρετές, διότι αυτό που μετράει ο Θεός είναι η εργασία που έκανε ο καθένας πάνω στον εαυτό του.
  38. Η εμπιστοσύνη στον Θεό για ότι δεν γίνεται ανθρωπίνως, είναι μυστική συνεχής προσευχή με θετικά αποτελέσματα.
  39. Ακούστε, τα ψυχιατρεία θα ήταν άδεια, αν οι Χριστιανοί εξομολογούντο καθαρά, με ειλικρίνεια, ταπείνωση, και υπακοή σε διακριτικό Πνευματικό και ας είναι και λίγο αυστηρός. Τότε κανείς δεν θα είχε άγχος, προβλήματα και μεγάλους πειρασμούς. Πρέπει να ξέρετε ότι όλα ξεκινούν από τον εγωισμό, την ανυπακοή και τους κακούς λογισμούς. Η υπακοή είναι ζωή, η παρακοή είναι θάνατος.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αγία Ευγενία - 24 Δεκεμβρίου

Αγία Βαρβάρα - 04 Δεκεμβρίου

Όσιος Κασσιανός ο Ρωμαίος - 29 Φεβρουαρίου